Column: Op z’n Utregs

Genieten hè, zwaarbevochten overwinningen smaken toch het lekkerst. Althans dat vind ik. Natuurlijk een overtuigende vier nul tegen Fortuna was ook lekker, maar toch als je tegen een goede ploeg als Twente puur op mentaliteit en bereidheid drie punten pakt voelt dat als team het lekkerst.
 
Toornstra
 
Ja, ook ik heb Toornstra het begin van het seizoen bekritiseerd. En goed ook. Ik voel me echter niet te groot om daar nu op terug te komen en ik een steengoede Toornstra zie de laatste weken. Hij lijkt aan zijn tweede voetballeven te zijn begonnen. Wat een energie, sprints en voetbalinzicht neemt ie nu met zich mee. Samen met van der Hoorn en Viergever zijn de “oudjes” het team bij de hand aan het nemen naar een enorme opmars op de ranglijst en dat verdiend echt alleen maar complimenten.
 
Hoe de vlag er bij hing aan het begin van het seizoen ten opzichte van nu is een wereld van verschil. “Koning” Ron Jans heb ik al voorbij zien komen. De impact die Ron heeft gehad op dit team is immens groot. We durven nu toch wel te stellen dat op trainersgebied Ron Jans het beste is wat ons is overkomen sinds het tijdperk ten Hag? En dan is hij hier pas een aantal maanden!
 
We zien ons FC Utrecht en zoals wij de punten pakten tegen Twente met volle overgave, bereidheid en vechtersmentaliteit identificeren wij als supporters ons weer met FC Utrecht. Dit is FC Utrecht. Op z’n Utregs werd er gewonnen van Twente. Als wij dit kunnen gaan volhouden naar het einde toe, kan dit nog wel eens een feestelijk seizoen worden.
 
Maar om nu niet voorop gelijk de polonaise te lopen, eerst Heracles waar wij weer volle bak gefocust moeten zijn en weer die bereidheid moeten hebben die we de afgelopen weken gehad hebben. Als één front!
Wij zijn terug! Wij zijn FC Utrecht!
 
Tot volgende week,
Dustin Bronius