Over-mijn-lijk-mentaliteit
Feyenoord-uit. Altijd een wedstrijd waar wij meer niet dan wel een resultaat halen. Na de 1-1 van Sander van de Streek na een prachtige aanval had ik echter het geloof en vertrouwen dat we een punt mee konden nemen. Ik had mijn tweet met foto van Senesi al klaar staan met: ‘Een punt mee uit Rotterdam, oké Marco prima!’
Het mocht niet zo zijn. En eerlijk gezegd past dit bij het huidige seizoen. Het zal een keer wel onze kant op vallen…
De eerste helft was niet best. Maar toch kon je Feyenoord genoeg van je afhouden. Een teken dat het tactisch toch wel aardig stond. Aanvallend bracht je niets tot nauwelijks iets. Een schot van Douvikas in de eerste paar minuten van de wedstrijd is volgens mij het enige wapenfeit in de eerste helft geweest en dat is gewoon te weinig. Aan de bal werd er veel te vaak slordig balverlies geleden en foute keuzes gemaakt.
Kruys bracht Boussaid in de rust en dat zorgde voor wat meer lef en branie in de tweede helft. En hoewel ‘Otje’ nog te weinig rendement heeft, vind ik dat hij altijd moet spelen. Want verzaken doet hij nooit. En dat kunnen wij van een paar andere spelers niet zeggen.
De pijp was leeg bij o.a. Timber, van de Streek en nog een paar anderen in het laatste gedeelte van de wedstrijd. Ze hebben gelopen voor wat ze waard waren. Maar dat werd weg gegooid toen Sinisterra in de 96e minuut de bal aan de linkerkant kreeg. Van Overeem, Sylla en met name Gustafson deden helemaal niets. En dat is kwalijk. Juist in die fase van de wedstrijd waar een ‘over mijn lijk’ mentaliteit het over moet nemen. Een kwestie van de juiste mindset hebben. Het is de blessuretijd en een ieder zal denken: ‘Wat er gebeuren moet, moet gebeuren maar die bal gaat er nu echt niet meer in vallen.’
Maar ze lieten het gebeuren. Te makkelijk, veel te makkelijk. Gustafson had in deze situatie op een ieder amateurveld het scheldwoordenboek drie keer langs horen komen voor het niet ingrijpen op het meest cruciale moment. Hij deed niets. Zij stonden erbij en keken erna, en wat dat betreft heb je in mijn ogen drie sollicitanten voor een permanente plek op de bank voor de rest van het seizoen.
Want stel nu dat dit de finale van de play-offs was geweest. Dan had je door deze individuele fouten Europees voetbal misgelopen. We hebben nu winnaars op het veld nodig. Spelers met een ‘over mijn lijk’ mentaliteit die koste wat het kost verdedigen wat zij tot dan toe hebben bereikt. Wat dat betreft zijn er een paar gezakt voor de tussentijdse toets.
Ook een gedeelte van het publiek liet zich weer van zijn beste kans zien. Tommy st. Jago, net hersteld van een hele zware en nare knieblessure en er (het lijkt er op) opnieuw een hele zware blessure aan overhoudend liggend op het veld. De bierbekers, aanstekers en het laatste kleingeld werden van de tribunes afgegooid. Zo zie je maar weer dat een gedeelte van het Rotterdamse publiek, één of meerdere hersencellen mist. Tommy, heel veel sterkte en kracht toegewenst met opnieuw een zware tegenslag. Maar ook jij komt sterker dan ooit terug. Jij gaat vlammen in jouw Galgenwaard!
Tot volgende week!
Dustin
