Ingezonden column: Silberbauer, Silberbauer!
Een kleine 2 maanden geleden hebben wij onze FC mogen zien afsluiten met een 0-4 uit overwinning in en tegen Volendam. Waar de juiste vorm op basis van 3 punters eindelijk werd gevonden, moesten wij ons ineens op gaan maken voor 1 WK met de winterjas aan. Het moment waar wij eindelijk een team zagen die voor elkaar vocht en met zijn ziel speelde. Dit biedt dan ook zeker perspectief voor de 2e seizoenshelft.
Want het bij de strot grijpen van de 'tegenstander' is wat de Utrecht supporter dan ook graag ziet. Dhr. Fraser heeft deze mentaliteit maar amper in de ploeg kunnen krijgen en dit hebben wij ook te weinig gezien. De laatste 2 jaar zijn wij zeker niet verwend is stadion Galgenwaard, maar de onvoorwaardelijke steun is daar zowel uit als thuis gebleven. Het is dan ook jammer dat wanneer onze trots in verband wordt gebracht met het bij de keel grijpen, dit gaat over de hoofdtrainer die een eigen speler bij zijn strot greep, aangezien wij het dan niet kunnen zien en er dus ook niks aan hebben. Zeker niet wanneer de stijgende lijn is ingezet en de rust wat leek wedergekeerd. Maar goed, een FC Utrecht wat rustig is, is misschien ook wel geen FC Utrecht.
Waar ik wel met een rustig gevoel naar heb kunnen kijken is Café Galgenwaard. Een heerlijke show waar een ieder met een Utrecht hart van genoten moet hebben. Er werd gelachen, teruggeblikt, vooruitgekeken, en dit alles met een lach en een traan. Marian Werdler die wat mij betreft niet beter had kunnen beschrijven wat de club met je kan doen en Frans van Seumeren die daar aan toevoegde dat het stadion de enige plek is waar rijk en arm elkaar in de armen springen. De FC Utrecht familie waar het niet uit maakt wie je bent of wat je doet, maar waar een ieder verbonden is door de trots van de stad. En trots willen wij zijn en zullen wij ook altijd blijven. Het cynisme is iets wat hoort bij de Utrechter, maar dit mag niet ten koste gaan van je eigen ploeg. Dat Frans dan ook benoemd dat spelers last hebben van het zinnetje ALTIJD SLECHT kan ik ook goed begrijpen. De humor was even leuk, maar laten we hier AUB mee stoppen. Want als je erachter aan zingt dat het ons niet kan boeien, hoef je het ook niet telkens te benoemen. Altijd slecht was het de laatste tijd, maar laten we dat nu weer achter ons laten. Als ze op mijn werk steeds richting mij ALTIJD SLECHT schreeuwen, ga ik er denk ik ook niet beter van presteren. En volgens mij willen wij dat er op het veld gepresteerd wordt.
Ik denk dat bijna niemand direct op de bank stond te springen toen bekend werd dat club legend Michael Silberbauer werd gepresenteerd. De voetballer Michael Silberbauer is wat wij willen zien in het stadion, maar als trainer was het niet de naam die je vorige maand tijdens het speculeren hebt benoemd gok ik. Toch zijn de geluiden positief en schijnt hij een zelfde soort autistische trekjes als Erik ten Hag te hebben op het gebied van over analyseren. Een idee in het spel is wat er al een tijd aan ontbreekt en mijn positieve gevoel is daardoor ook gaan groeien.
Zondag 8-1-2023 gaan wij eindelijk weer van start. Een nieuw jaar, een nieuwe trainer en een nieuwe FC Utrecht - Feyenoord. Het enige wat wij kunnen doen is de ploeg en de staf 100% vertrouwen geven en niet in het negatieve blijven hangen wat is geweest. Schreeuwen, klappen, juichen, de tegenstander uitjoelen en vooral met de FC Utrecht familie samen zijn. Een ploeg die wil aanvallen en de tegenstander wil afjagen is garantie voor een kolkende Galgenwaard. En laten we hopen dat er rond 14:10 een club icoon voorop klappend of met een buikschuiver ouderwets op de Bunnikside komt aflopen, aangezien wij nog maar 6 punten van het kampioenschap af staan.
Zondag moet het niet gebeuren, zondag gaat het gebeuren. Wij zijn FC Utrecht, wij zijn de 12e man, de Galgenwaard is van ons. FORZA UTREG!
Henk
