Column: Waar is FC Utrecht?
Een ingecalculeerd verlies. Daar hielden alle supporters wel rekening mee, maar opnieuw gaat het om de manier waarop. Het begon al met het zien van de opstelling. Eén van de leukste opmerkingen die ik voorbij zag komen was: ‘De grabbelton stond weer in de kleedkamer!’ En ik moet eerlijk zeggen, daar begint het wel op te lijken. Natuurlijk zijn er zaken waar wij als buitenwacht geen weet van hebben met betrekking tot blessures en ziektegevallen, maar dat wij het gehele seizoen nog niet 3 a 4 wedstrijden gevoetbald hebben met een “vaste basis” is op zijn minst opmerkelijk te noemen.
Naar de slachtbank in Eindhoven
Waar wij nog aardig aan het lachen waren toen Napoli met grote cijfers won, kregen we er nu zelf zes om de oren. Heel erg pijnlijk. Ik zat na die wedstrijd ook wel erg hoog in mijn emotie. Ik heb me afgevraagd of ik het nog wel op kon brengen allemaal. Daar waar je elke dag van de week bezig bent met FC Utrecht om in het weekend teleurstelling na teleurstelling te verwerken te krijgen. Waar FC Utrecht op Youtube spreekt van een “flinke domper” spreken wij van een schandalige prestatie. Dan krijg je achteraf te horen: er is goed getraind en daar begin ik een beetje allergisch voor te worden.
In de wedstrijden, daar moet er gepresteerd worden. Ik ben nu eenmaal op het punt dat het me niet meer interesseert wat er op de trainingen gebeurd en wie er echt goed is daar. In de wedstrijden moet er geleverd worden. Er zitten er nu enkele bij die misschien weer wat wedstrijdjes in Jong moeten gaan spelen om zonder druk weer vertrouwen op te gaan doen. Ook zullen we van sommige sentimenten af moeten stappen ben ik bang. Want hoewel sommigen erg veel voor de club betekend hebben, zitten er spelers in deze selectie die kwalitatief beter zijn en beter leveren in de wedstrijden, dan wat er nu inloopt.
Punten halen we niet in Overvecht. Leveren in de wedstrijden! Als je van een afstand dan ziet, lijkt het wel angst om in een wedstrijd “ballen” te tonen. In plaats van het FC Utrecht te zien waar in de basis gestreden word voor elke meter, elke bal en elk duel, lijkt het er nu op alsof we een elftal aan hazen hebben opgesteld die elk moment in een paar koplampen kunnen kijken.
Waar is FC Utrecht gebleven? Fraser heeft na afloop gezegd dat ‘ie er nog geen team van heeft kunnen maken. Je bent gelukkig niet al een hele voorbereiding , plus nog eens tien wedstrijden in de competitie onderweg. Zoals je merkt zit de frustratie hoog, en dat voor iemand die het nog redelijk netjes onder woorden kan brengen.
Ik begon aan deze column met een redelijk stabiel gevoel omdat ik dacht, dat ik gister een plekje had gegeven. Maar ik merk wanneer ik dit aan het schrijven ben, de frustraties zich weer opstapelen. Wij willen een FC Utrecht zien dat met lef en branie speelt en van elke wedstrijd met vertrouwen tegemoet word gezien. Al leveren spelers niet op de zogenoemde goede trainingen, ik heb liever spelers die in de wedstrijden waar het er wél om gaat, opstaan!
Laat ons trots zijn op het eerste elftal, laat ons trots zijn op de club. Wij zullen er toch wel zijn. Wij gaan niet weg, hoe hoog wij ook in de emotie zitten. Maar alle trots die wij hebben voor de club en het eerste elftal, lijkt steeds verder weg te zakken.
En dat is misschien nog wel de grootste zorg.
Tot volgende week,
Dustin
