Column: Het FC Utrecht DNA
‘Hij kent het Utrecht-DNA en weet dat Stadion Galgenwaard geniet van vieze broekjes en types als Stijn Vreven. Niet dat daarmee gezegd wordt dat mooi en verzorgd voetbal niet gewenst is. Integendeel zelfs. Maar als het even niet loopt moet Utrecht altijd terug kunnen vallen op eigen DNA.’
Ik begin mijn column met een citaat van Stef de Bont van voetbal international. Mijn complimenten want hij vat het wel aardig samen zo. In Utrecht zal het nooit makkelijk werken zijn, want wanneer we veel strijd leveren op het veld zal het voetbal ook weer beter moeten. Is het voetbal mooi dan ontbeert het weer aan strijd en echte ‘klootzakken’ op het veld.
Het FC Utrecht DNA gaat veel verder dan voetbal alleen. Denk alleen al aan David di Tommaso, Mihai Nesu, Ad van der Voort en Jantje Rolink. Want wat daar allemaal voor gedaan is en wat er nog steeds voor gedaan word, gaat veel verder dan alleen het voetbal. Je word geboren met FC Utrecht, opgevoed door je ouders of je raakt er mee ‘besmet’. Maar wanneer het FC Utrecht bloed door je aderen stroomt, zal er geen andere club meer zijn. De basis is strijd en mentaliteit, nooit opgeven, trots en blij zijn dat je voor onze mooie club mag spelen.
In Utrecht willen we altijd meer, meer goals, meer strijd, meer resultaat en meer beleving. De oude Galgenwaard kolkte en was haast een vesting die met een soort van angst benoemd werd door alle tegenstanders. Niet alleen op het veld maar ook daar buiten was Utrecht een onneembare vesting. Wanneer het goed gaat zijn daar de supporters maar ook wanneer het niet goed gaat zullen de supporters daar zijn. Kritisch, cynisch maar bovenal oprecht en recht voor z’n raap. Wanneer het slecht is, is het slecht. Wanneer het goed is, kan het beter.
Nu de club de laatste jaren stappen aan het zetten is en de gehele organisatie professioneler wordt. Blijven de supporters hetzelfde. Helemaal wanneer de verwachtingen omhoog gaan en het team zoals dit seizoen niet alles eruit haalt wat er in zit. Of doen ze dat wel? Ik vindt van niet, want in te veel wedstrijden laten we punten liggen waar met een beetje meer energie, wat meer bravoure en wat meer lef en doorzettingsvermogen er wel de punten gehaald konden worden.
De club wil graag vooruit, maar dat willen wij als supporters ook. Zolang de club en zijn DNA maar voor altijd zichtbaar blijft, al is het alleen maar in de basis. Wij moeten altijd kunnen terugvallen op onze strijd en mentaliteit. Er mag wel eens ouderwets een tegenstander de boarding in geramd worden, er mag wel eens een tackle op het randje gezet worden en bovenal de tegenstander mag wat meer het idee krijgen vanaf minuut één dat er echt niets te halen valt in Utrecht. Want na
afgelopen seizoen gaan er steeds meer ploegen er bijna vanzelfsprekend vanuit dat er wel iets te halen valt in Utrecht.
En dat betekend dat we terug moeten naar de basis. Een eenheid vormen, club, spelers en de supporters. Actie is reactie. Alles wat er op het veld gebeurt heeft zijn effect op de tribunes. Wanneer het leeft op het veld, zal het leven aan de zijkant en alleen daarmee komt het Utrecht DNA vanzelf weer tevoorschijn. En die basis moet terug komen de aankomende weken met als toetje de play-offs. Wij met zijn allen, spelers, trainers en de supporters. Samen voor het echte FC Utrecht DNA!
Tot volgende week,
Dustin
