Column: Geduld
We verliezen van FC Twente, en ja dat doet zeer. FC Twente is in alle opzichten verder dan dat FC Utrecht nu is. Dat is de realiteit, en leuk is het niet. FC Twente speelde een aantal jaar geleden nog in de Keuken Kampioen Divisie en dan nu al zo stabiel boven in? Ja.
De keuze die zij gemaakt hebben in Ron Jans toentertijd is de goede geweest. Wellicht is dat nu wel vergelijkbaar met Silberbauer. Een traject voor de langere termijn, maar daar is dan wel tijd voor nodig. Tijd die je normaal gesproken als FC Utrecht trainer niet krijgt. Voor Silberbauer is dat voor mijn gevoel anders. Heeft zich als speler bewezen in Utrechtse dienst en heeft een soort van gunfactor over zich heen.
En dat terwijl dat in groot contrast staat met bijvoorbeeld René Hake, John van den Brom en Henk Fraser. Types die al langere tijd op de voorgrond werken en weten hoe het allemaal gaat en ook al het één en ander gepresteerd hadden. Nu staan we met Silberbauer aan het roer met een trainer voor wie het allemaal begint. Het is tijd om nu te gaan zorgen dat je structuur krijgt in het elftal. Een tweetal of drie jaar dezelfde speelwijze en spelopvatting inbouwen om zo automatisme erin te krijgen.
Er worden nu te veel kinderlijke fouten gemaakt die bij een goed georganiseerde en goed gedisciplineerde ploeg zoals bijvoorbeeld FC Twente in dit geval, niet voorkomen. Daar weet elke speler hoe zij moet handelen, hoe zij moeten staan in alle situaties en weten zij wat er in aanvallend opzicht gevraagd word en welke patronen zij kunnen proberen. Jarenlang is Ron Jans daar al mee bezig en juist daarom is Twente nu een stap verder dan FC Utrecht.
Er is structuur nodig, iets wat de spelers al een tal van jaren niet hebben gehad. Dan weer een andere trainer, dan weer een ander systeem, dan weer omschakelen naar een ander systeem, dan die spelers weer proberen en dan die speler weer proberen. Er is geen of nauwelijks vastigheid geweest. Bij niemand niet.
Laten we geduld hebben met Silberbauer, en zijn manier van spelen. Laten we het nu eens de tijd geven om naar een FC Utrecht te kunnen gaan kijken nu, over een jaar of over twee jaar waar een duidelijk idee qua spel zichtbaar is en dat we weer wat automatisme gaan zien.
Terug naar de basis en de tekentafel. Het past eigenlijk totaal niet bij ons om het over geduld te hebben, maar na een aantal roerige jaren met verschillende trainers maar ook zeker met tientallen nieuwe spelers word het wel tijd om het over een andere boeg te gooien. Laten we hopen dat Silberbauer dat voor elkaar krijgt.
Betekend natuurlijk niet dat ik alle prestaties door de vingers zie, want tegen Excelsior moet er “gewoon” gewonnen worden.
Op naar vanavond!
Dustin
