Column: De Sirtaki

We hebben de broodnodige drie punten binnen! Het is op dit moment overleven, niet meer en niet minder. We hebben resultaten nodig om in een later stadium “mooier” te gaan voetballen. Terug naar de basis, waar we allemaal om roepen. Natuurlijk is het nog te weinig, maar met karakters zoals Dost, Toornstra en nu ook Klaiber komt er naar mijn idee net iets meer gif in de ploeg. 
 
Hattrick! 
Na zijn presentatie heb ik al eens gekscherend geschreven dat we hopelijk la cucaracha kunnen afwisselen met de typische Griekse dans: “De Sirtaki”. En heel eerlijk gezegd heb ik zijn kwaliteiten niet of te weinig gezien het voorgaande seizoen. Het tactische gedeelte leek hij niet te snappen en ook zijn aannames waren niet om over naar huis te schrijven. Nu, in deze fase waarin we zitten staat onze Griekse god op. Waarin vooral zijn derde goal enorm veel klasse zat. Één zwaluw maakt nog geen zomer, dat weet ik allemaal wel. Maar in deze fase hou ik me graag vast aan dat ene sprankje hoop, dat ene sprankje positiviteit.  Want positiviteit kunnen we op dit moment bij de club en rondom de club erg goed gebruiken. 
 
Vuurwerk
Ik moet het er van mezelf toch even over hebben. En ik ga echt kort zijn: Stop er mee. Maak eventuele statements op een andere manier, want dit loopt compleet uit de hand. Op deze manier gaat de afstand tussen ons als supporters alleen maar groter worden. En dat is juist iets wat niemand maar dan ook niemand wil. Wij willen graag de ouderwetse sfeer terug in de Galgenwaard. Vijandig, rauw en op het randje. Maar wel als een eenheid. Die eenheid werkt twee kanten op, dat snap ik. De prestaties op het veld liggen ten grondslag met het effect op de tribunes. Maar juist in deze fase heeft ons team ons nodig. Wij als supporters. Voor onze jongens positief, en voor de tegenstander vijandig en intimiderend. Maar wel binnen de norm! De tijden veranderen. Blijf hier asjeblieft niet in hangen. Dit hebben wij niet nodig. 
 
Wij zijn FC Utrecht!! 
 
Tot volgende week,
Dustin