Column: Clublegendes
Het is vrijdag, en het bericht vanuit een berg sport is dat Michael Mols niet meer werkzaam is voor onze FC. Sterker nog, zonder een woord van hoe of wat. Hij was niet meer nodig. Michael Mols een club legende, die een hersenoperatie ondergaan heeft en naar eigen zeggen een tweede kans gekregen heeft. In plaats van mensen die werken vanuit het gevoel en eigen ervaringen in het voetbal zijn wij dus als club op zoek naar de zogenoemde laptop trainers en mensen met een goede opleiding op een CV. Het vinden en uitten van data is dus daadwerkelijk van meer waarde dan een oud spits (die van buitencategorie was voor FC Utrecht) die de klappen van de zweep kent en de kwaliteiten had om daadwerkelijk goed te voetballen. Zonde, helemaal omdat het opnieuw een echte clubman betrof. Vraag een supporter die de FC rond de eind jaren negentig intensief volgde naar een favoriete speler, en negen van de tien zullen Michael Mols zeggen. De speler met (nog steeds) het grootste afscheid ooit voor onze club. Weer een stukje club cultuur dat verdwijnt.
Dan de wedstrijd tegen AZ. Wat een wereld van verschil tussen twee helften. De eerste was er één waar je aan de bal veel te weinig bracht en erg slordig was. De tweede daarentegen ga je uit van eigen kracht, laat je AZ wat meer komen en kom je er uit met snelle tegenstoten. De goal van AZ de eerste helft valt eigenlijk uit het niets en de tweede helft had je kunnen en achteraf misschien wel moeten winnen. De kansen waren er in ieder geval.
Ik wil niet te optimistisch klinken maar er zit steeds meer muziek in dit elftal. Zes competitiewedstrijden zijn we inmiddels ongeslagen en ook een goed spelend AZ deze competitie tot nu toe, kon niet van ons winnen. We staan nog te laag op de ranglijst, maar we komen beetje bij beetje in de buurt bij de plekken waar we willen en horen te staan.
Dan wil ik graag Zidane Iqbal nog even belichten. Die jongen is tot nu toe alleen maar geblesseerd geweest. Deze kleine tien minuten die hij nu meegedaan heeft hebben mij al overtuigd dat het een rasvoetballer is. En ja dat is alleen maar door die ene actie op de achterlijn. Ik verwacht na de winterstop veel van deze jongen. Zaak is wel dat dit niet een gevalletje Bahebeck en Sanmartean wordt…
Nu uit naar de Eagles, een moeilijke uitwedstrijd. Zij verloren nu van FC Twente en dat was het eerste verlies in eigen huis sinds Januari geloof ik. We zijn er nog niet, maar komen langzaamaan dichterbij. Nu een nieuwe spits in de winter en een paar overbodige krachten verkopen en we staan er prima op.
Tot volgende week,
Dustin Bronius
