Column: Ba(a)s Dost

Column: Ba(a)s Dost

Zo, speelronde 1 zit er alweer op. Een 2-2 gelijkspel tegen RKC, daar moeten we het mee doen. Achteraf gezien een “gewonnen” punt. Bas Dost is in 45 minuten speeltijd direct 2 keer trefzeker. Hij redt daarin niet alleen een punt voor FC Utrecht maar voorkomt ook gezichtsverlies. In hoeverre je al niet gezichtsverlies hebt geleden, want RKC is in principe een wedstrijd die “gewoon” gewonnen moet worden. 
 
FC Utrecht is nog zoekende in dit systeem en dat is natuurlijk volkomen logisch. Van der Kust is duidelijk zoekende hoe hij in dit systeem zijn positie moet invullen en dat is voor Ter Avest niet anders. Zij staan nog te veel geïsoleerd en/of te diep waardoor zij niet tot nauwelijks in staat zijn de broodnodige voorzet te geven, laat staan af te leveren. Wat mij vooral zorgen baart is dat het defensief aan de rechterkant zo kwetsbaar oogt. 2 keer staat er een tegenstander vogelvrij om aan te leggen voor een schot en een doelpunt te maken. En dat voor zo’n “verdedigend” systeem. 

Dat FC Utrecht het systeem niet gebruikt om verdedigend te spelen dat is volkomen duidelijk. Maar wat mij betreft mag het wel iets meer verdedigend gebruikt worden. Helemaal qua defensieve zekerheid en organisatie waarin nog een hoop te winnen valt. Met straks een fitte Bas Dost zijn we wel afhankelijk van de aanvoer vanaf de zijkanten en daarin zijn onze wingbacks van cruciaal belang. Het is daarom ook belangrijk dat zowel vd Kust als ter Avest zo snel mogelijk hun positie en de invulling daar van, eigen maken. 
 
Dat we nu een ECHTE spits hebben met uitzonderlijke honger om goals te maken mét kwaliteit, is een tijdje geleden. Het is zaak om Baas Dost (want zo kunnen we hem wel noemen na het redden van een punt) zo veel mogelijk te laten scoren. En daar ligt nu net het pijnpunt. 
 
Genoeg om over na te denken zo na speelronde 1. Maar het is weer begonnen en wat heb ik dit gemist! 
 
Tot volgende week,
Dustin