Column: Anticlimax
Na afgelopen donderdag was er bij alle supporters hoop. We verloren thuis van Sparta, we zagen echter een sterk FC Utrecht die normaliter met deze statistieken de wedstrijd 99 van de 100 keer zouden winnen.
Het was donderdag een heerlijke avond, van hoe de spelersbus ontvangen werd tot aan het laatste fluitsignaal en ook nog daarna. Zelden zien we zo’n fanatiek publiek na een verloren thuiswedstrijd.
\Alle vertrouwen richting de return, ook bij de spelers. Zo leek het in ieder geval. Op het kasteel moest het gaan gebeuren. De voortekenen waren goed. Opnieuw een weergaloos uit vak die er voor moest zorgen de jongens het juiste steuntje in de rug te geven om door te gaan naar de finale ronde. En ik denk dat ik voor iedereen spreek als ik zeg: Aan de support en de steun van het publiek heeft het niet gelegen!
Het is toch typisch dit seizoen van FC Utrecht wat er afgelopen zondag op het kasteel gebeurde. We zagen geen schim van het FC Utrecht van afgelopen donderdag. ‘Een wedstrijd waar je alles moet geven, een wedstrijd waar alles op het spel staat en dan zie je een zielloos FC Utrecht.’ Tweette ik tijdens de wedstrijd, maar dat vat tegelijkertijd dit seizoen samen. Decepties hebben we gezien dit seizoen, de weg naar de bekerfinale lag helemaal open en we weten allemaal hoe dat geëindigd is.
Te vaak hebben we het laten liggen dit seizoen. Te vaak op momenten waar het er echt toe deed. Te vaak niet thuis geven op cruciale momenten. Laat dit een les zijn. Want hoewel de selectie grotendeels in tact gaat blijven, is het nu tijd om eens grondig te renoveren en echte winnaars in het elftal te krijgen. Winnaars die het elftal op sleeptouw kunnen nemen wanneer het niet draait. Echte leiders, een type Willem Janssen en Jean-Paul de Jong. Die dertien in dozijn voetballers hebben we nu wel gezien.
Toch vraag ik me nog één ding af. Hoe is het mogelijk dat met alle respect Mike van der Hoorn als zesde op de penaltylijst staat, als hij uberhaupt nog nooit een penalty genomen heeft?
Toch, schelden we op de club, schelden we op het beleid en schelden we op bepaalde spelers meer dan op een andere.
Aan het einde van de rit staan we toch weer met die seizoenkaart in onze klauwen en zullen we er in voor en tegenspoed voor de club staan.
We houden van de club. Tot in de diepste krochten van onze harten. Ik wil jullie bedanken voor dit seizoen. Want hoewel de resultaten vaak tegenvielen, vielen de supporters dat nooit!
Tot volgend seizoen!
Dustin
